Challenges | Week 1 van de Vegan Challenge: nepkaas, nepkip en nepei

Inmiddels is er alweer een hele vegan week voorbij en ik heb goed nieuws: er zijn nog geen klachten van groene verkleuring, depressiviteit of ondervoeding! Eerlijk gezegd had ik gedacht rond deze tijd huilend en opgekruld voor een lege koelkast te liggen, knuffelend met een groot stuk kaas, maar niets is minder waar: het gaat hartstikke goed.

Hier een impressie van wat ik deze week heb gegeten*: 

*Ik eet zoveel als drie paarden, dus de volgende gerechten komen niet eens in de buurt van de hoeveelheid die ik echt heb gegeten.

Ontbijt

Tja, what can I say: ik ben een heel saai ontbijt-persoon. Ik eet namelijk echt al forever 90% van de tijd hetzelfde 's ochtends: havermout van amandelmelk, met pure appelcompote**, kaneel, rozijnen, chia-zaad en gedroogde appel. Een soort ontbijt-achtige versie van appeltaart, maar dan lekker gezond. Super fijn dus dat dit ontbijt helemaal veganistisch is! Kon ik lekker mijn enorme ontbijt-saaiheid deze week voortzetten. 

**Ik ben te lui om 's ochtends appels te snijden. Ik vind het al knap als ik überhaupt mijn bed voor twaalf uur uitkom. Appelcompote is dus echt een uitkomst, want de moes zoet meteen de havermout en ik hoef geen stukjes appel te snijden. 

Tussendoortjes

Ik ben (helaas) geen natuurlijke fruit-eter, maar het wat kleinere 'tussendoortjes-assortiment' van een veganist heeft mij gedwongen dat deze week te veranderen. Met succes! Ik maakte de hele week een heerlijk sapje van 1/4 wortelsap (zonnature), 1/4 grapefruitsap en 1/2 sinasappelsap (beide versgeperst). Zelfs mijn kat vond het lekker ruiken! (of ze wilde gewoon haar five seconds of fame)





















Appelchips*** is niet echt een veganistische ontdekking (want: ik eet het al jaren), maar wel noemenswaardig. Snijd een appel in flinterdunne schijven, bestrooi met kaneel en bak 30 minuten in een oven van 150 graden (of tot goud en knapperig). Je kan het natuurlijk ook kant en klaar kopen in de supermarkt (zonnature) of in de natuurwinkel (bv. Ekoplaza).  

*** Het word door mijn vriendinnen wel 'kamelenvoer' genoemd, dus het recept is op eigen risico. Ik vindt het in ieder geval erg lekker, maar misschien zijn mijn smaakpapillen inmiddels verwoest door te veel gezond eten. 

Lunch

Ik maakte me best wel een beetje (heel erg) zorgen over een maand zonder kaas. Maar worry no more: er bestaan veganistische tosti's! Ik maakte een heerlijke tosti van volkoren pitabrood, boerenkool, tomaat en dit recept voor faux gesmolten kaas (een mengsel met o.a. edelgistvlokken en ei-vrije mayonaise). En nee, deze veganistische tosti is niet identiek aan een tosti met 'echte' kaas. Maar yummm, wat was het lekker! Ik maakte er meteen nog één. En at het als avondeten. En de volgende dag weer. Oeps. 

Edelgistvlokken? Ik had er nog nooit van gehoord. Volgens de verpakking rijk aan vitamine B1, B2, B3, B6, foliumzuur en goed voor huid, haar en nagels. Door veganisten worden de vlokken vaak gebruikt als vervanging voor kaas. Zolang je geen kopie van parmezaanse kaas verwacht is de hartige smaak goed te doen. Ik heb de vlokken tot nu toe alleen op de tosti gebruikt, maar het zou ook prima moeten smaken over pasta, risotto, etc. 

























Ook een heerlijke lunch: dit recept voor 'roerei' met boerenkool en champignons. Gegeten met een shitload aan ketchup. Uiteraard.  

Diner

Mijn veganistische diners waren tot nu toe alles behalve inspirerend. Twee keer at ik de veganistische tosti, een keer een hele zak zoutstaafjes (ik voelde de vitamientjes binnenstromen) en de rest van de week simpelweg 'groente-prut.' Het hielp ook bepaald niet mee dat de veganistische vleesalternatieven in de natuurwinkel er he-le-maal niet aantrekkelijk uitzien. Maar toen kwam ik deze vegetarische kipstuckjes tegen:

Wow, die zagen er dus al 1000x smakelijker uit! Ik besloot satekip te maken - maar dan zonder kip. Ik serveerde de 'nepkip' uiteraard met zelfgemaakte pindasaus, gezondere frietjes (in de oven gebakken met een beetje kokosolie) en knapperige boerenkool-kokos salade. Geloof het of niet, de vegetarische kip smaakte dus echt naar kip! Het was gewoon een beetje eng. Geen overheersende soja-smaak en geen rare textuur. Heerlijk! Dit is verreweg de beste veganistische ontdekking tot nu toe. De prijs is een beetje jammer (3,60 per 160 gram) maar daarmee bespaar je wel veel plofkippen-leed - zonder te moeten inboeten op smaak!






















Tot nu toe gaat het leven als veganist vrij soepeltjes, op een ding na: uiteten gaan is een ramp. Ik heb nu al meerdere keren lunch- of dinerafspraken gehad waar ik zielig zat te nippen aan een kopje thee, starend naar mensen om mij heen die enorme hamburgers naar binnen kieperden. Het moment dat mijn tafelgenoot mij een stuk tomaat aanbood en ik nee moest zeggen omdat er een beetje yoghurtdressing overheen zat, dacht ik wel even: "Seriously, what is the point?". Maar dan denk ik gewoon even aan alle koetjes en kipjes die nu door de wei huppelen en mij heel dankbaar zijn en dan is alles weer goed :)

Nog drie weken te gaan...leeeeets do this!